نام آن پيپ كالاباش كدو (gourd calabash) است كه معمولا آنرا به سادگي، "كالاباش" مي خوانند.

كدوي كالاباش يا در فارسي  كدوي قلياني، كدوي بطري شكلي است كه داراي سري بزرگ و سري كوچك و كمري باريك ور رنگي زرد است و اين ماده اصلي ساخت اين پيپ بوده و هست.
كدويي با شكل و اندازه مناسب انتخاب مي شده است، سپس تميز و كاملا خشك مي شده است تا براي سوراخكاري آماده شود و پس از آن آماده براي نصب استم و كاسه.اين نوع پيپ اخيرا از مواد ديگري نيز ساخته مي شود اما شكل كلاسيك و عملكرد يكتاي آن حفظ شده است.

كاسه پيپ كالاباش:
كاسه پيپ كالاباش قابل جدا شدن است كه يا با فشار مناسب و يا به صورت پيچي سر پيپ جاي ميگيرد.
كه اين حالت اخير (پيچي) حالت مدرني از ساخت اين نوع پيپ محسوب مي شود.
وقتي كاسه مرشام جدا مي شود، فضاي بين بدنه كدو و كاسه مرشام قابل مشاهده است.
و اين فضا در خنك و خشك شدن دود پيش از رسيدن به دهان نقش مهمي دارد.
و اين شايد يكي از رازهاي اسموك خنك معروف اين پيپ باشد.
از قديم كاسه پيپ كالاباش از سنگ مرشام ساخته مي شده است و امروزه از براير يا عاج فيل و .. نيز ساخته مي شود. حتي بعضا ديده مي شود كه سازندگان كاسه و بدنه را مثل پيپهاي معمول يكسره از چوب براير ميتراشند. مثل نمونه زير (ساخت بربيا)

طرح كلي:

كالاباش ها ممكن است در سايز كلي، تنوع داشته باشند اما به آساني از پيپ هاي ديگر قابل تشخيصند.چرا كه مشخصه اين تيپ، خميدگي U شكل بدنه است و در عين حال شكل مخروطي كه به تدريج و بي وقفه از كاسه تا استم ادامه پيدا مي كند.معمولا استمي با بلندي متناسب با آن نصب مي شود تا هماهنگي بصري بيشتري به آن بدهد.