گیاه توتون و شناخت انواع توتون های پیپ

سیب زمینی Solanaceae:تیره Nicotiana Tabacum L.:نام لاتین Virginian tobacco - Tobacco:نام انگلیسی توتون:نام فارسی دخان:نام عربی شرح گیاه
گیاهی است یکساله به ارتفاع یک تا 2 متر (گاهی بیشتر) و پوشیده از تارهای چسبنده بسیار کوتاه که از کلیه اندامهای آن بوی قوی و ناپسند استشمام می شود. این گیاه ریشه راست دارد که طول آن با توجه به شرایط اقلیمی محل رویش بین 50 تا 60 سانتی متر بوده که در مناطق خشک به 200 سانتی متر هم می رسد. برگهای توتون نسبتاً بزرگ و فاقد دمبرگ و به اشکال قلبی شکل، تخم مرغی شکل نیزه ای شکل، خمیده (وسط برگ انحنا دارد) و یا صاف دیده می شود. ساقه آغوش، بیضوی و به رنگ سبز دارد. گلهای آن نر – ماده و گلی رنگ است کاسه گل آن لوله ای شکل، منتهی به 5 تقسیم نوک تیز (غالباً نامساوی) و جام گل آن قیفی شکل و 3 مرتبه بزرگتر از کاسه گل است. پنج پرچم دارد. میوه اش پوشینه ، بیضوی و محتوی دانه های (بذر) بسیار است. بذر بسیار کوچک و کم و بیش بیضی شکل و رنگ آن قرمز تیره ای چنانچه بذرها در شرایط مناسبی نگهداری شوند تا 1 سال قوه رویشی خود را حفظ خواهند کرد. نیاز اکولوژیکیتوتون در اقلیم های مختلف قابلیت رشد را دارد ولی به منظور افزایش عملکرد آن باید از مناطق گرم استفاده کرد. درجه حرارت خاک نقش عمده ای در رویش بذر توتون دارد.

ترکیبهای توتون پیپ به 3 گروه اصلی تقسیم میگردد :

1 . ترکیبات انگلیسی / بالکان :
این ترکیب به طور معمول شامل هیچ ماده افزودنی مصنوعی نیست . توتون لاتاکیا جزء اصلی تشکیل دهنده این ترکیب می باشد . معمولا حداقل یکی از انواع توتون ویرجینیا و یا برلی و شاید کمی اورینتال در این ترکیب وجود دارد . گاهی این ترکیب میتواند شاملتوتون قوی و تند پریک که باعث تندی بیشتر آن میگردد باشد .
2 . ترکیبات ویرجینیا :
انواع مختلفی از توتون ویرجینیا موجود است بطوری که گاهی در یک ترکیب 9 گونه مختلف ویرجینیا وجود دارد . این ترکیب میتواند فقط شامل توتون ویرجینیا و یا شامل ویرجینیا و مقدار کمی پریک باشد که به این ترکیب به اصطلاح ویرجینیا / پریک اطلاق میگردد . همچنین ترکیبات ویرجینیا میتوانند شامل برلی و یا در برخی موارد حتی لاتاکیا هم باشند .
ترکیبات ویرجینیا معمولا فشرده میگردد و بصورت فلیک برش خورده و عرضه میشوند این ترکیب را میتوان بخوبی نگهداری و کهنه سازی کرد تا به مرور تخمیر گردد و طعم بهتر و ملایمتری پیدا کند .
برای استعمال این گونه ترکیب باید اسموکی آرام و با فاصله زمانی مناسب داشته باشید تا دچار سوزش زبان نشوید . در صورت یادگیری روش استفاده صحیح از این نوع ترکیب به احتمال زیاد هرگز مصرف آن را ترک نخواهید کرد .
3 . ترکیبات آروماتیک :
جزء اصلی این ترکیبات را کاوندیش تشکیل میدهد . با اضافه کردن برخی از طعم دهنده های طبیعی و یا مصنوعی بوی خوشایندی در توتون و رایحه متصاعد شده از آن در هنگام سوختن ایجاد میگردد .
مواد افزودنی معمول در اینگونه ترکیبات شامل : وانیل / شکلات / کارامل / کاکائو / انواع مختلف توت و میوه ها / آجیل / انواع مختلف مشروبات و ... میباشد .
استعمال توتون از طریق پیپ در واقع بومی قاره آمریکا است و از مراسم مذهبی کشیش های باستان در مکزیک ناشی می شود. در دورتر از شمال ، سرخپوستان آمریكا پیپ های تشریفاتی ایجاد می كنند كه اصلی ترین آنها كلمت یا پیپ صلح است. این پیپ ها دارای کاسه های سنگ مرمر یا استئاتیت قرمز (یا پیپستون) و ساقه های خاکستر به طول حدود 30 تا 40 اینچ (75–100 سانتی متر) بودند و با مو و پر تزئین شده بودند.
سیگار کشیدن و استفاده ای از توتون به نوعی دیگر از طریق دریانوردانی که در دنیای جدید با آن روبرو شده بودند به اروپا رسید.در واقع سیگاربرگ مدل راحت طلبانه و سریع رسیدن به لذت توتون است !

بررسی توتون پیپ ایران :

ویرجینیا (Virginia):
ویرجینیا اغلب به عنوان توتون پایه در بلند توتون ها استفاده می شود، ولی به تنهایی هم صرف میشه.
ویرجینیای خالص بر اثر گذشت زمان و کهنه شدن دچار تغییر در عطر و طعم میشه. از جهت گیرایی سبک تر از ترکیش/اورینتال، ولی پیچیدگی های ظریف عطر و طعم ویرجینیا موجب شده تبدیل به توتون مورد علاقه بسیاری از پیپ کش های حرفه ای بشه.ویرجینیا در مناطق متعدد رشد میکند. چندین گونه از ویرجینیا وجود دارد، اما مشخصه همه آنها قند نسبتا بالا است.
ترکیش/اورینتال (Turkish/Orientals):
توتون های بومی منطقه مدیترانه شرقی هستند، شامل ترکیب حداقل یک و اغلب چندتا از گونه های مختلف توتون ترکیش و لاتاکیا می باشد. توتون ترکیش، به خاطر عطر زیادش (تا حدودی شیرین و ترش) شناخته شده است. ترکیش به همراه لاتاکیا یکی از اجزای اصلی توتون های تیپ انگلیسی رو تشکیل میدن.
پریک (Perique):
فرآوری پریک زیر فشار بسیار زیاد انجام میشه و بهش زمان داده میشه تا تخمیر بشه. که همین فرآیند باعث ایجاد طعم خاص این توتون میشه.یکی دیگر از توتون های ادویه ای و تند که تنها در محله سنت جیمز لوئیزیانا رشد میکند.
لاتاکیا (Latakia):
این توتون با دود حاصل از سوختن چوب درخت کاج و یا بلوط فرآوری میشه که باعث طعم دودی و تند و بوی شدید لاتاکیا میشه. بیش از حد قوی برای استعمال، از لاتاکیا به عنوان چاشنی در توتون های تیپ انگلیسی و برخی از ترکیبات کلاسیک آمریکایی استفاده می شود.توتون مخصوصی که در اصل در سوریه تولید شده و به نام شهرستان بندر لاذقیه (لاتاکیا) نام گزاری شده. در حال حاضر این توتون به طور عمده در قبرس تولید می شه.
کاوندیش (Cavendish):
فرآیند فرآوری با اضافه کردن طعم دهنده به برگ های توتون و سپس فشردن و تبدیل آن به یک کیک توتون انجام میشه. سپس این کیک با آتش یا بخار حرارت داده میشه و بهش زمان داده میشه تا کمی تخمیر بشه، در نتیجه توتون شیرین و ملایمی بدست می آید. در آخر این کیک برش داده میشه و با حرکت های دایره ای روی هم مالیده میشن تا برگهای پرس شده از هم باز بشن.کاوندیش بیشتر روند فرآوری و روش برش توتون هست تا یک نوع برگ خاص. کاوندیش می تونه از هر نوع برگ توتون تولید بشه، اما معمولا مخلوطی از کنتاکی، ویرجینیا، و برلی است.
برلی (Burley):
کم شکر، نیکوتین بالا، آهسته سوختن توتون با طعم بسیار ظریف از مشخصات این توتون هستتوتون برلی در درجه اول برای تولید سیگار استفاده می شه، ولی در برخی بلندهای پیپ هم کاربرد دارد. در توتون پیپ به عنوان پایه ای برای توتون های عطری و غیر عطری و همچنین برای تغییر حالت سوختن ترکیب توتون استفاده میشود.
همه چیز کاپتان بلک نیست.